زمان
می‌گذرد، ولی
زمان در راه‌های فراوانی جریان می‌یابد.
مثل یک
رودخانه، جریان درونی زمان بعضی جاها به
سرعت و جاهای دیگر به سستی می‌گذرد، یا
شاید راکد، همین طور بی‌امید می‌ایستد.
زمان
کیهانی برای همه یکسان است، ولی زمان
انسانی برای هرکس متفاوت است.
زمان
برای همه انسان‌ها به یکسانی جریان
می‌یابد؛ هر انسانی در زمان متفاوت جریان
پیدا می‌کند.
قسمتی
از رمان زیبایی و غم
نوشته کاواباتا یاسوناری به ترجمه ع.
No comments:
Post a Comment