tag:blogger.com,1999:blog-40940921828349006832024-02-18T21:46:27.030-05:00سرزمین برفیچند روایت کوتاه از شرق دورali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-56918787583380407642016-08-28T19:07:00.000-04:002016-08-28T19:09:44.880-04:00خاطره <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKODn7B58s9AGXAz7XnwcnWBomuz3PUzl0nVoAZQGYuHOV0VZ-cvKq1NLkYYmdfMlDPhMpb54G-dN92RU33B5G6yoKfXq_tueL7QrY2cgq55RpmQm0f-Pyh349LvCHZHHVaR0XgnqmLM_q/s1600/alone-broken-dress-drowning-Favim.com-3087799.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKODn7B58s9AGXAz7XnwcnWBomuz3PUzl0nVoAZQGYuHOV0VZ-cvKq1NLkYYmdfMlDPhMpb54G-dN92RU33B5G6yoKfXq_tueL7QrY2cgq55RpmQm0f-Pyh349LvCHZHHVaR0XgnqmLM_q/s400/alone-broken-dress-drowning-Favim.com-3087799.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">زیباییش
دلیلی دارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">رازی
دارد که نمیتواند به کسی بگوید و همین
رازست که او را زیبا میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مادر
ندارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مادرش
وقتی خیلی جوان بود مُرد و پدرش او را بزرگ
کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">پدرش
حالا خانواده جدیدی دارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">پانزده
سالش که شد، پدرش دوباره ازدواج کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">میدانست
که پدرش این زن جدید را حتی زمانی که مادرش
زنده بوده ، میدیدهاست</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اما
هیچوقت پدرش را سرزنش نکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">گفت </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نگران
من نباش، من فقط میخوام تو خوشحال
باشی</span></span></span><span style="font-size: medium;">.» </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">پدرش
خانه را ترک کرد و دیگر سراغی از او نگرفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">زن
جوان زیبایی شد، مدل شد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">لباسهای
گوناگون میپوشید، میخندید، به دوردست
خیره میشد و برای مردم بوسه میفرستاد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">عکسش
روی جلد مجلهها و بیلبیوردهای بالای
مغازهها بود و بسیاری از مردم او را
میشناختند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">ممکن
بود نامش را ندانند ولی صورتش را دیده
بودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">به
لطف زرق و برق کسب و کارش و حسن جمالش،
مردم اطرافش جمع میشدند</span></span></span><span style="font-size: medium;">: </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مرد
و زن، آدمهای پولدار و آنهایی که پول
زیادی نداشتند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">میآمدند
و بعد دوباره می رفتند، انگار که از او
فرار میکردند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">در
نهایت زیبایی او آنها را میترساند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نگاهش
مسحور و یا تحریک نمیکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">وقتی
آدمها در چشمانش نگاه میکردند حس
میکردند ورای او را میبینند، انگار
غافلگیر و به درون نوعی بدبختی بزرگی
کشیده میشوند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">و
برای همین میرفتند، به آرامی بدون هیچ
توضیحی</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تنها
کسانی میماندند که چیزی حس نمیکردند،
مردان بیحس، زنان بیحس</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">کسی
را نداشت که دوست خطابش کند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نمیدانست
که چرا آدمهای بیاحساس احاطهاش
کردهاند ولی این را نشانه مثبتی
میگرفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">با
خودش فکر میکرد که اگر من با آدمهایی
احاطه شدهام که دوستانم نیستند مجبور
نیستم به کسی رازم را بگویم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">فقط
یک بار عاشق شد و رازش را به عاشقش گفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<br />
<br />
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">وقتی
که بچه بودم مادرم در دریاچه مُرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">وقتی
داخل جنگل دویده بودم تا توپم را بیارم،
دیدمش</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دیدمش
که بیشتر و بیشتر به درون دریاچه
میرفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">صدایش
کردم و او برگشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">آب
به سینهاش رسیده بود که به من لبخند زد
و دستی تکان داد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">گفت </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">خداحافظ،
مادر دیگر میرود</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">عاشقش
پرسید </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">چرا؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">چرا؟
نمیدونم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">شاید
چون پدرم معشوقی داشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اما
اگر موضوع این هم نبود فکر کنم مادرم تنها
بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">خب
بعدش تو چه کردی؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نگاه
کردم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">آنجا
ایستادم و نگاه کردم تا موهایش به آرامی
زیر سطح آب رفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">ندویدم
که کمک بیاورم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">شوکه
شده بودی؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نه</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
دیدن او خیلی غمگین بودی؟ </span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نه</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">به
نظرت زیبا بود؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">بله،
نمیتوانستم از آن چشم بردارم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">عاشقش
گفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">:
«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">باید
هر چه زودتر این را فراموش کنی</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مادرت
تصمیم گرفته بود که خودش را بکشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اما
در هر صورتی یک بچه چه کار میتوانست
بکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اینطور
نبوده که تو او رو به حال خودش بذاری که
بمیره </span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">این
چیزی بود که عاشقش گفت ولی با این حال او
هم ترکش کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">یواشکی
رفت، انگار که از دستش فرار کند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">احتمالاً
بعد از اینکه رازش را گفت زیبایش را در
چشم او از دست داد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">به
دنبالش نرفت، گریه هم نکرد ولی افسوس خورد
که چرا رازش را به او گفته است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">حتی
با پدرش هم راجع به این صحبت نکرده بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">هیچ
وقت نمی خواستم آن لحظه، لحظهای که برای
خود من بود را با مردی تقسیم کنم که بالاخره
میگذاشت و میرفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اگر
چنین کنم مادرم در میان دریاچه ایستاده
و نه فقط برای من بلکه برای او هم دست تکان
میدهد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">درست
مثل من، او هم این را دوباره و دوباره
میبیند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">فکرش
هم تهوعآور است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">حتماً
حال مادر را هم به هم میزد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<br />
<br />
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">با
من راجع به هر چیزی بهجز رازشصحبت
میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
زمانی که جوان بود من محرم راز و تنها کسی
بودم که او بهش اعتماد داشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اما
چطورمن راز ش را میدانم اگر او هیچوقت
راجع به آن صحبت نکرده است؟ خب برای این
که من وقتی اتفاق میافتاد آنجا بودم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">آن
روز من با مادرش چند کلامی صحبت کردم و
بعد از هم جدا شدیم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">شنیدم
که دخترش صدایش میکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دخترش
با صدایی شبیه به جیغ میگفت </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مامان،
کلاهم افتاد، برو برام بیارش</span></span></span><span style="font-size: medium;">.» </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">او
به درون دریاچه رفت تا کلاه دخترش را
بیاورد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">احتمالا
پایش به چیزی گیر کرده بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دستش
را تکان نمیداد، درخواست کمک میکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دخترش
به سادگی ایستاد و مادرش را که زیر آب
میرفت تماشا کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">من
هم ایستادم و تماشا کردم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">برای
همین من هم شریک راز او هستم و این مرا هم
زیبا میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">کاری
میکند که او و من به راستی مادر و دختر
باشیم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">او
نمیداند ولی من میدانم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<br />
<br />
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<br />
<br />
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-size: medium;">داستان
کوتاه <a href="http://www.wordswithoutborders.org/article/the-memory">خاطره</a></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نوشته کاکوتا میتسویو
ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-5876132650065371152016-08-09T21:10:00.000-04:002016-08-10T07:06:30.270-04:00حماقت<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="" border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQDlT32_KVAur4ItEb1JxtiG8yFRmCyZoOoBboBF2gm4IEx0meDu3-B-F70KBycevIfMvtHP_zlYbP-k_4Zl5KmVWTq2ndT6eVHDDQjEaSfrl0cyG6AiJXomrbv_grZUhVpMz3iYjSvRdT/s400/6283884027_a1c254bf0a_b.jpg" title="https://www.flickr.com/photos/kenny_chmielewski/" width="400" /></div>
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR"><i>خلبان شوکه بود
که چنین ساختمان بزرگی را در برابرش
پدیدار شده بود اما بلافاصله فکری از سرش
گذشت</i></span></span><em>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">صبر
کن، این که بالا نیست، پایینه</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">دارم با مغز به زمین
میخورم</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">انگار
که تصادف برای کس دیگری اتفاق میافتاد</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">اصلاً زمانی برای
واکنش نداشت با این حال انگار که جریان
زمان کند شده بود</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">احتمالاً
چیزی کمتر از یک ثانیه تا برخورد مانده
بود اما سیل کلمات از ذهنش گذر کرد</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">شبیه کارخانه
اسلحهسازیه</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">واقعاً
ممکنه اینجا کارخانه نظامی باشه؟ مطمئنم
که وقتی که خلبانهای کامیکازهی ژاپنی
سالها پیش به سمت مرگشون شیرجه میزدند،
زمان برای اونها هم آهسته میشد</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">اما این فقط یک
اتفاقه</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">من
که تروریست یا از این چیزها نیستم که
بخوام خودم رو منفجر کنم</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">یه
گنجشک رفت تو موتور و پروانه ایستاد</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">همش همین</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">عجب راه احمقانهای
برای مردن</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">کاش
هیچوقت به ارتش ملحق نمیشدم</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">باید توی بیمارستان
میموندم و بقیه عمرم رو همونجا میموندم</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">خب ریههام مشکل
دار بود ولی چه عیبی داشت؟ میخواستم
کارهای مردونه بکنم و حالا اینجام، توی
یه مجمعالجزایر احمقانه توی آسیا که هیچ
ربطی هم به من نداره و به سمت مرگ روی سقف
یه کارخونه شیرجه میرم</span></span>. <span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">اینقدر
احمقانه است که حتی نمیتونم بهش بخندم</span></span>.
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">عجب شیوه احمقانهای
برای مردن</span></span>. </em></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="right">
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR">قسمتی از
داستان کوتاه <a href="http://www.wordswithoutborders.org/article/the-far-shore">ساحلِ
دور دست</a></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="right" dir="rtl">
<span style="font-family: "nazli";"><span lang="fa-IR"><em>نوشته
تاوادا یوکو به ترجمه ع</em></span></span><em>.</em></div>
</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-75516449436065603402015-10-30T18:59:00.001-04:002015-10-30T18:59:11.125-04:00اموال شخصی<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtDadeFOCuqQDODeGLtxIvN0O1RIz0rlmvQUukqlaA2KKXF44hdDsfUW2lIcC36Q9PD3FjUFkqj7aVF6BtqH1JjkP__3TsHVpOXoRrDqd4dAg5rc5m5_LuWk4OSaCjZHfOYeiCHgBN7zo/s1600/file007889.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtDadeFOCuqQDODeGLtxIvN0O1RIz0rlmvQUukqlaA2KKXF44hdDsfUW2lIcC36Q9PD3FjUFkqj7aVF6BtqH1JjkP__3TsHVpOXoRrDqd4dAg5rc5m5_LuWk4OSaCjZHfOYeiCHgBN7zo/s400/file007889.jpeg" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><span style="text-align: -webkit-right;"><span lang="fa-IR"><br /></span></span></span>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><br /></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">میخواهم
که بنویسم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">نه
فقط چون احساس وظیفه میکنم، خودم هم
دوستدارم که راجع به گذشتهام
بنویسم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">گذشته
من تجربه شخصی من است، میشود گفت </span>جزء <span lang="fa-IR">اموال
شخصی من است و اگر اینطور به آن نگاه
کنیم جای افسوس دارد که نتوانم آنرا به
کسی دیگری قبل از اینکه بمیرم بسپارم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">این
چیزیست که کم و بیش به آن فکر میکنم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">ولی
در نهایت ترجیح میدهم این تجربه را
با خودم دفن کنم تا اینکه آن را به کسی
بسپارم که توانایی درک آن را ندارد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">حقیقتش
این است که اگر تو نبودی، گذشته من همان
چیزی </span>باقیمیماند <span lang="fa-IR">که
بود و به تجربهٔ دست دوم کس دیگری بدل
نمیشد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">در
میان میلیونها ژاپنی میخواهم فقط برای
تو داستان گذشتهام را بگویم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">چون
تو صادقی</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">تو
جدیتی بیشرمانه برای درک چیزی واقعاً
زنده از بطن وجودم نشان دادی</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">تو
آمادهای که قلب مرا بشکافی و از چشمه
جوشان خونش بنوشی</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">آن
موقع هنوز زنده بودم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">نمیخواستم
بمیرم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">برای
همین در برابر خواستهی تو مقاومت
کردم و برای آن چیزی که تقاضا کرده
بودی وعده روز دیگری را دادم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">حالا
قلبم را خواهم شکافت و خونش را روی تو
خواهم ریخت</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">وقتی
قلبم از حرکت ایستاد، راضی خواهم بود که
سینه تو منزل زندگی جدیدی باشد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="right" dir="rtl">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="hi-IN">قسمتی
از رمان <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Kokoro">کوکورو</a></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="right" dir="rtl">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR"><span lang="hi-IN">نوشته <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Natsume_S%C5%8Dseki">سوسهکی ناتسومه </a></span><span lang="fa-IR">به ترجمه ع</span></span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span></div>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-33244696286653818082015-08-27T20:16:00.001-04:002015-08-29T08:20:08.371-04:00آینه<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtwxJl1Nt1x85Aj5NrH278S7orm92_x9ygsKahyphenhyphenboQIraVqmduuTyGbzDf44eTco6NVE9TVAWENvHh47Yit6NyT4AeMKdlNXf3wCVyRu_VY2_D0JBQiHuvwYGtklPJyb8iB4v5TJh_-7da/s1600/17891350645_5e93fc0d3c_z.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtwxJl1Nt1x85Aj5NrH278S7orm92_x9ygsKahyphenhyphenboQIraVqmduuTyGbzDf44eTco6NVE9TVAWENvHh47Yit6NyT4AeMKdlNXf3wCVyRu_VY2_D0JBQiHuvwYGtklPJyb8iB4v5TJh_-7da/s400/17891350645_5e93fc0d3c_z.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">سه
ساعت مانده بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">شیمامورا که در عین بیحوصلگی انگشت
اشارهاش را خم و راست میکرد به دست
چپش خیره شدهبود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">انگار
فقط این دست از زنی که قرار بود ببیند،
خاطره زنده و نزدیکی داشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">هر
چه بیشتر تلاش میکرد چهره واضحی از زن به
یاد آورد، حافظهاش بیشتر و بیشتر ناامیدش میکرد،
زن بیشتر ناپدید میشد و چیزی برای چنگ
زدن و نگهداشتن باقی نمیگذاشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">در
میان این سرگشتگی فقط آن یک دست و بهخصوص
آن یک انگشت از تماس زن نمناک بود و انگار
که او را از دور به سمت زن میکشید</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">سرگشته
از این شگفتی دست را به سمت صورتش آورد و
بعد به سرعت خطی بر روی بخار روی شیشه
کشید</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">چشم
زن در برابرش شروع به حرکت کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
شگفتی به هیجان آمده بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اما
این فقط خیال بود و وقتی به خودش آمد دید
که انعکاس پنجره دختر روبرویی است</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">هوای
بیرون تاریک میشد، لامپهای قطار روشن
شده بودند و پنجرهها را به آینه بدل کرده
بودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">آینه تا وقتی که او آن
خط را بر روی آن کشید با بخار پوشیده شدهبود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از رمان <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Snow_Country">سرزمین
برفی</a> </span></span></span></span></div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 115%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="hi-IN">نوشته <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Yasunari_Kawabata">کاواباتا
یاسوناری</a> </span></span><span style="font-size: 14pt;">به
ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span></div>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><br /></i></span>
<span style="font-size: 14pt;"><i><br /></i></span>
<span style="font-size: 14pt;">
</span><br />
<div align="left" style="line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-15204167776814228802015-07-07T11:43:00.001-04:002015-07-07T11:43:18.322-04:00کویر<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmp_mnD3Cm_G82V0Qp53KgNRPlAdHgjZVR9Fw_vjpoIeRpOcB06iDyBlPxWo9_9hzm40srlGYxa9taMTFBvG1vmYDGojVtEd5SOKX6-1InMNsAK-iFbvOPI6QpKIWAOfR5vEUZsLisKX_A/s1600/Screen+Shot+2015-07-07+at+11.40.55+AM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmp_mnD3Cm_G82V0Qp53KgNRPlAdHgjZVR9Fw_vjpoIeRpOcB06iDyBlPxWo9_9hzm40srlGYxa9taMTFBvG1vmYDGojVtEd5SOKX6-1InMNsAK-iFbvOPI6QpKIWAOfR5vEUZsLisKX_A/s400/Screen+Shot+2015-07-07+at+11.40.55+AM.png" width="400" /></a></div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">معمولاً
منظره بیرون پنجره را میشود با کلمات به
همان شیوهای که افکار خصوصی روزمره را
از طریق حرفزدن مجسم و بیان میکنیم، مجسم
کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">کلماتمان
به آنچه که حس و درک میکنیم معنی
میبخشند و آهسته آهسته خودِ زبان است
که لذت بخش میشود، بازیگوش میشود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
طریق زبان، حتی آن نگاه گذرا به آب دریاچه
میتواند مثل منظرهای جادویی بدرخشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اما
مطمئناً هیچ احتمالی برای دستیابی به
چنین لحظهای برای ما وجود نداشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">وقتی حرف میزدم انگار که کلمات
من در باتلاق شنی گیر میکردند و ناپدید
میشدند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">این
مرد یک کویر زبانی بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
<br />
<span style="font-size: medium;"><br /></span>
<span style="font-size: medium;"><br /></span>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 24px; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از داستان ساختن امواج</span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 24px; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">نوشته تومیوکا تائهکو ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span></div>
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br />
<br />
پ.ن. عکس از<a href="https://www.flickr.com/photos/lilleabe/3818880290/in/photolist-6PsL4C-6KfePz-4SiNde-3gj9fL-ahLyem-btQxzB-d4HGAd-bxw6LN-9suk7t-ahtWce-95TDbj-fju3yC-72kzN2-fKcLYH-cC8m6L-cC8kv7-86XXUJ-crR7AG-6fgJPf-86UQp8-dJVn2m-dJVnsA-chT1uL-ay2Mps-86UNwH-aejLqG-89oVjp-2sni1b-aEkqAn-bo8pLk-iZo5Sj-aDu4ju-arhvTS-cArWzU-anUeMA-7Bs32h-aDqbBx-7RTWFt-fpSWoL-2s3nv5-s6PUQz-8UH5G1-njd6bH-6fCKRx-4b7gMK-7pvDcE-mjruL4-bc7UaZ-dPVUrC-EsL4o"> اینجا</a>ست.</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-63238965651426477122015-06-27T23:06:00.001-04:002015-06-27T23:06:39.916-04:00امپراتوری کوچک<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOb43-vaJaQjaa-HNHfQlW39O9qi0DKtgHK92plO-Ksd0_Y-o7qTGYu7nS8ECeKDCqzqt-uoN2gNhF-ZE9xq9NNzlti2CBbZjuNQ2h9_JMuZ7BsTh8XMSXggebQWyQCp7UDfXJYo-dBJyk/s1600/old-woman-and-cat-19-e1353009780854.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOb43-vaJaQjaa-HNHfQlW39O9qi0DKtgHK92plO-Ksd0_Y-o7qTGYu7nS8ECeKDCqzqt-uoN2gNhF-ZE9xq9NNzlti2CBbZjuNQ2h9_JMuZ7BsTh8XMSXggebQWyQCp7UDfXJYo-dBJyk/s400/old-woman-and-cat-19-e1353009780854.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><br /></span></span></span>
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">داخل
خانه، در راهرویی که اتاقها را به هم
وصل میکرد، باد سردی وزید</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">حتی
درون اتاق مادر در مرکز خانه هم وزید</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اگر
کسی میخواست با مادر صحبت کند صدای باد
مزاحمش میشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مادر
احتمالاً میداند این اتاقی است که در
آن خواهد مرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">خانواده
کاتوسوتوشی هم احتمالاً میدانند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تنها
چیزی که نمیدانند این است
که چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تا
زمانی که آن اتفاق بیافتد، کاتسویوشی و
خانوادهاش به راه رفتن در داخل آن راهرویی
که از اتاق مادر با تنها یک در کشویی جدا
شدهبود ادامه خواهند داد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دستشویی خواهند رفت، داخل آشپزخانه غذا خواهند خورد و طبقه بالا خواهد رفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">پسرک
گریان بعد از دعوا با دوستش از آنجا خواهدگذشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دخترک
به اتاق خودش خواهدرفت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">همه
حمام خواهندکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">همه در راهرو رفتوآمد خواهند کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مادر
فقط برای سه وعده روزانه بیرون میآید
تا به بقیه در آشپزخانه ملحق شود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">دیگران
نمیدانند که باقی وقتها را
چگونه میگذراند نه در خاطرشان میمانند
که گاهی اوقات داخل اتاقش سری بزنند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">خواهر
این بار آمده بود که شاید مادر را با خود
ببرد و به نوبت خودش برای مدتی مراقبش باشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">خواهر
برای مادر جلبک دریایی بو داده و کیک
اسفنجی میآورد که نرم است و خوردنش
آسان</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">میداند که اگر مشخص کند این چیزها را فقط
ویژه مادر خریدهاست قدرش بیشتر دانستهمیشود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تا
همین سه چهار سال پیش مادر برای خواهر از
سبک زندگی کاتسوتوشی و همسرش که با سبک
زندگی خودش متفاوت بود، شکایت میکرد اما
حالا دیگر توانی برای شکایت ندارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">آدمهای
خارج از اتاق مادر او را کاملاً به حال
سرنوشتش رها نمیکنند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">در
عوض به نظر میرسد که با مهربانی مراقب
او هستند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">حتی
وقتی مادر دیگر نتواند راه برود و
شروع کند به غداخوردن و مدفوع کردن در رختخواب، رهایش نخواهند کرد تا
به حال خود بمیرد، همسر کاتسوتوشی همیشه
میگوید که او مراقب مادر شوهرش خواهد
بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">با
این حال معلوم نیست که آیا مادر تکتک آن
لحظهها تا دم مرگ را به عنوان سالهای
زندگی خود در نظر میگیرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">[...] مادر
در اتاق خودش حکمرانی کرد</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">دنیایش
بود</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">آنجا،
او مطمئناً هنوز زنده بود</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">اگر
همه دنیای بیرون در هم میشکست، او مطمئناً
به زندگی ادامه میداد</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">انسانی
پیر، با پلکهای افتاده و موهایی نازک،
شبیه ترکیبی از خاکستری و قهوهای، هنوز
همانجا بود</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">با
صدا نفس میکشید، نه آرام مثل یک</span></span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 100%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">گیاه</span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 100%; text-align: left;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: 14pt; line-height: 100%; text-align: left;"><br /></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: 14pt; line-height: 100%; text-align: left;"><br /></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 16px; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">از داستان کوتاه </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: 14pt; text-align: left;">روز مرگِ عزیز </span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 16px; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli; font-size: 14pt; text-align: left;">نوشته </span><span style="font-family: Nazli; font-size: 18.6666660308838px; line-height: 24px;">تامیوکا تائهکو</span><span style="font-family: Nazli; font-size: 14pt; text-align: left;"> به ترجمه ع</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br />
پ.ن. عکس از <a href="http://whitemanekicat.p1.bindsite.jp/nitinitikorekouniti.html">ایهارا میوکو</a> است.</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-43803441707025038052015-05-03T12:07:00.000-04:002015-05-03T12:09:28.788-04:00درک<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUfryUjP4nN12y24aXGfAlyUz2-xc-cFNoQh6FIGo-WagWhlh22hc7pI8utRMxHIH3x1TNuz_AR6BCjdPKYXYFqY4cb-AEv9BCAr9IA3DJW6qew5ifi48mBlv2L_WNdfJNTsakFMIracM/s1600/134_1fiona_copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUfryUjP4nN12y24aXGfAlyUz2-xc-cFNoQh6FIGo-WagWhlh22hc7pI8utRMxHIH3x1TNuz_AR6BCjdPKYXYFqY4cb-AEv9BCAr9IA3DJW6qew5ifi48mBlv2L_WNdfJNTsakFMIracM/s1600/134_1fiona_copy.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">مرد
با ظاهری جدی جواب داد </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">برای
یه زن باید سخت باشه که شغل داشته باشه،
مگر اینکه شوهرت درک کنه</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">به
محض اینکه عبارت </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">شوهرت درک کنه</span></span></span><span style="font-size: medium;">» </span><span style="font-family: Nazli; font-size: 18.6666660308838px;">را شنیدم</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">، تلاش کردم یادم برود چه گفته است</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">همسر
باید دقیقاً چه چیزی را درک میکرد؟ هر
وقت که زنان ژاپنی به همدیگر میگفتند
</span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تو
خیلی خوششانسی که شوهرت درک می کنه</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">،
این حرف هم مثل خیلی
کلیشههای دیگر </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: 18.6666660308838px;">به نظرم </span><span style="font-family: Nazli; font-size: 18.6666660308838px; line-height: 150%; text-align: left;">خیلی خالی</span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR"> میرسید</span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">ولی
مطمئنم که اگر به گوینده آن، به آدمی که
همینطور بدون فکر اینجور حرفها از دهانش خارج میشود، </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: 18.6666660308838px; text-align: left;">رو کنم </span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">و بگویم که چقدر حرفش
بیمعناست، اصلاً نمیفهمد که راجع به
چه چیزی حرف میزنم</span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%; text-align: left;">. </span><span style="font-family: Nazli; font-size: 18.6666660308838px; text-align: left;">زیاد جنبهی </span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">اینطور حرفهای پیشپا
افتاده را ندارم برای همین وقتی مرد گفت
</span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%; text-align: left;">«</span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">شوهرت
درک کنه</span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%; text-align: left;">»
</span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">اینقدر
مشغول حرف زدن بودم تا نشان ندهم
چقدر ناراحت شدهام که کلاً گیج و ویج
شدم</span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%; text-align: left;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
داستان ساختن امواج </span></span></span>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">نوشته
تامیوکا تائهکو ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span><br />
<span style="font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-size: 14pt;">
</span><br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">پ</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">ن</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">عکس،
ژاندارک اثر جو مکنالی از مجموعه
افسانهها</span></span></span></div>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-46373630436093825392015-03-29T10:16:00.002-04:002015-03-29T11:34:18.877-04:00شب بخیر<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDHUXoATma0lXaO4-QFDCvuQHUHTlKK5jxXSOUo0zc9y2IE87uS2ZxjKjD59IHUj2WYY4NpoXmPDwZdr3g3m6fVvq6V1aNcdu3QzJC0COxXiqoblc1GqJ4r1WVtqJAEDGKAX3T5SiZ_kg/s1600/ellafranktelegram.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDHUXoATma0lXaO4-QFDCvuQHUHTlKK5jxXSOUo0zc9y2IE87uS2ZxjKjD59IHUj2WYY4NpoXmPDwZdr3g3m6fVvq6V1aNcdu3QzJC0COxXiqoblc1GqJ4r1WVtqJAEDGKAX3T5SiZ_kg/s1600/ellafranktelegram.jpg" height="202" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 100%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 150%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">پول
کافی برای تلفن نداشتیم، برای همین وقتی
میخواستیم با هم تماس بگیریم، تلگراف
میفرستادیم</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">بعضی
وقتها درباره چیزهای مهم؛ </span></span></span><span style="font-size: 14pt;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">تمرین
عروسی در کلیسا، شنبه هفته آینده، ۱۰ صبح</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">»
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">یا
</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">هر
چه زودتر برای تغییر آدرس اقدام کن</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">»</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">؛
ولی بقیه چیزهای سادهای بود</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">یکی
بود که فقط دو حرف بود </span></span></span><span style="font-size: 14pt;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">شب
بخیر</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.»
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">این
یکی دقیقاً وقتی که مشغول رفتن به رختخواب
بودم رسید برای همین خیلی مزه داد</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">با
پیژامه در نور کمجان درگاه ورودی
ایستاده بودم، آن دو کلمه را باید که پنجاه
باری خوانده باشم</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">هر
کدام از حروفاش انگار در ذهنم غرق میشد</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span></div>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 150%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 150%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
داستان کوتاه کافهتریا در عصر و استخر
در باران</span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 100%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 150%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">نوشته
یوکو
اوگاوا به
ترجمه ع</span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 100%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<span style="color: black;"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-family: adobe-caslon-pro, Times, Georgia, serif;"><br /></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 100%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<span style="color: black;"><span style="font-size: 14pt;"><span style="font-family: adobe-caslon-pro, Times, Georgia, serif;"><br /></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="border: none; line-height: 100%; margin-bottom: 0in; orphans: 1; padding: 0in;">
<br /></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-87793670019671136372015-03-01T11:50:00.002-05:002015-03-06T11:14:22.187-05:00لبه تنهایی<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEUufu7XN_u1o0d03gcQaLvQm6Qbs9R7eMCAL1pcVirmw4Ak3mv8o1Y8vAJpLwS5iexiKFg0jhxFOoWARGZhYUIiDfX_nfrGOqo9FcFveU6lFqgOOXi1M3MQYKMyFaNkKI2akqlmcfqXEI/s1600/Emiliano-Ponzi-10.jpg" imageanchor="1"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEUufu7XN_u1o0d03gcQaLvQm6Qbs9R7eMCAL1pcVirmw4Ak3mv8o1Y8vAJpLwS5iexiKFg0jhxFOoWARGZhYUIiDfX_nfrGOqo9FcFveU6lFqgOOXi1M3MQYKMyFaNkKI2akqlmcfqXEI/s1600/Emiliano-Ponzi-10.jpg" height="400" title="http://www.emilianoponzi.com/portfolio/divorce-with-regret" width="293" /></a></div>
<span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">حالا
یک ماهی از وقتی که من و دخترم با هم زندگی
میکنیم میگذرد،
همسرم و پدر دخترم، </span></span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: medium; line-height: 150%;">فوجینو</span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"> چیزی از این زندگی نمیداند
و من هم چیزی برایش نگفتهام، البته نه
اینکه چیز خاصی هم برای گفتن باشد</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.
</span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">ولی
همین صرف بیاتفاقی زندگی، مرا از
روزهای پیش رو میترساند</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.
</span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">در
ذهنم جسم شکننده، بیشکل و شفافی را تصور
میکردم که قاعدتا باید در هم بشکند ولی
به هر دلیلی نمیشود</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.
</span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">در
عوض ریشههایش را گسترش میدهد و جوانههای
جدید در میآورد</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.
</span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">بیشتر
از آنکه تمایل داشته باشم دوباره همسر
فوجینو باشم،کمکم به این موهبت شکننده
جدید که تنها برای من قابل دیدن بود جذب
میشوم</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.
</span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">فوجینو
هنوز با من طوری حرف مینزد که شوهر با
همسرش که فقط باعث میشد معذب
شوم</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.
</span></span><span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">فکر
میکردم اگر به گوش دادن به صدای او که حالا دور و تهی بود ادامه دهم
بالاخره زمانی مرا به طور کامل از
زندگیاش کنار خواهد گذاشت</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.</span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<br />
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
داستان کوتاه لبهی آب</span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%;">
<span style="font-family: Nazli; line-height: 150%;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">نوشته
تسوشیما یوکو به ترجمه ع</span></span></span></span><span style="font-size: medium; line-height: 150%;"><span lang="fa-IR">.</span></span></div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-27609054545505341712015-02-21T23:20:00.001-05:002015-02-22T06:12:13.478-05:00بودا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5f7lSiQzSZBvQQesD30Wl533KyCRzR4RO1uYLpJCx5iPH5WnYxjWBMgd9xV4kwIDwZo9dDtYS4D-06QW7e637onZhtt7I-TrlL747zOJb52uWSuJv-DqBxp3mqyTh_I3sVfBtHuo7rLI/s1600/il_fullxfull.119845498.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5f7lSiQzSZBvQQesD30Wl533KyCRzR4RO1uYLpJCx5iPH5WnYxjWBMgd9xV4kwIDwZo9dDtYS4D-06QW7e637onZhtt7I-TrlL747zOJb52uWSuJv-DqBxp3mqyTh_I3sVfBtHuo7rLI/s1600/il_fullxfull.119845498.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تاکاکو
مرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اکتبر
۱۹۷۴، وقتی چهل و پنج سالش بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">علت
مرگ سرطان جگر یا لوزالمعده به خاطر عوارض
ناشی از بمب اتم بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">بعضیها
میگفتند که کالبدشکافی نشانداده که
لوزالمعدهاش مثل باقالی شده بوده</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
تاکوکو امسال در مراسم سالگرد بمب در برج
یادبود در پارک صلح تجلیل به عمل آمد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نامش
در کنار نام هزار قربانی دیگری که از مریضی
ناشی از تشعشعات بمب در سال گذشته جان
باختند روی تخت سنگی حک شد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">با
تاکاکو در کارخانهای در اوراکامی، جایی
که برای کارِ دانشاموزان در نظرگرفتهشده
بود، آشنا شدم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">کارخانه
از پارک صلح که حالا تاکاکو در آن تجلیلشده
و پانصدمتر آنطرفتر از مرکز واقعه
بود، حتی یک کیلومتر هم فاصله نداشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"> آنجا تقریباً همه مردم شهر به آنی مردند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">در
۹ اوت ، روزی که بمب آمد، من و تاکاکو
سراسیمه از منطقه دور میشدیم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نگران
بودم که اگر که باز تاکاکو به همان مکانی
برگردانده شود که با مشقت و درد فراوان
موفقشده بود از آن فرار کند، دیگر نتواند
به مقام بودا برسد؛ ولی شاید او که فقط به
سادگی در آرامش آرمیده بود بدون اینکه به
هیچچیزی فکر کند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">از
داستان کوتاه ماسک بدون نام</span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">نوشته
هایاشی کیوکو ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-38435178028562562042015-01-18T22:58:00.002-05:002015-01-18T22:58:30.152-05:00زن<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi48BukfqgQehGA8Fp5OI1EZCLlHQgmDAuuakR18xYaBJBOHvLRTd6VSkVcTWMaIcIS3VKAGsLwDgDKu4YuKAKO30qpVZzIXCl3993zgthP187UA2XcHI40k4Ds9SxE4GCWMzbFaAYV8cQD/s1600/Utamaro_Yama-uba_and_Kintaro_(with_a_Wine_Cup).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi48BukfqgQehGA8Fp5OI1EZCLlHQgmDAuuakR18xYaBJBOHvLRTd6VSkVcTWMaIcIS3VKAGsLwDgDKu4YuKAKO30qpVZzIXCl3993zgthP187UA2XcHI40k4Ds9SxE4GCWMzbFaAYV8cQD/s1600/Utamaro_Yama-uba_and_Kintaro_(with_a_Wine_Cup).jpg" height="400" title="http://en.wikipedia.org/wiki/Yama-uba" width="257" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;"><span lang="fa-IR">زن به صدای مرد
گوش میداد و به تصویرش در چشمهای زلال
نگاه میکرد</span></span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;">. </span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;"><span lang="fa-IR">بعد
میدید که نیمی از چهرهاش چون مادری
مهربان لبخند میزند درحالیکه نیم دیگر
از خشمی شیطانی میلرزد</span></span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;"><span lang="fa-IR">خون از نیمی
از دهاناش که گوشت مرد را از هم میدرد
و میخورد چکه میکند</span></span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;"><span lang="fa-IR">نیمه دیگرِ لبهایش مرد را نوازش میکنند که بدناش
را در سایه یکی از سینههای زن چون بچهای
در خود جمع کرده و شیر میمکد</span></span><span style="font-family: Geeza Pro; line-height: 100%; text-align: left;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Geeza Pro;"><br /></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Geeza Pro;">قسمتی از داستان کوتاه جادوگر کوهی </span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: 'Geeza Pro';">نوشته اُبا میناکو به ترجمه س.</span></div>
</div>
سانازhttp://www.blogger.com/profile/05030711691381255075noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-41736252562821797632014-11-23T14:12:00.000-05:002014-11-23T14:12:38.463-05:00روشنایی سوخته<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifbCGOa-D0sM-oqHcetmb9_EWj0Mv3RYxJf5x15qCdOjO0Lxje8Ww_dpMbwiXyl5KvKGj5Xb6SxMws3Fkp5fFUm2EBqD6MipodaCYXminx3B_5DUOrpyN9t6zAKStTJ4w7FQON3YphOzyN/s1600/2936311656_d128bdc994_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifbCGOa-D0sM-oqHcetmb9_EWj0Mv3RYxJf5x15qCdOjO0Lxje8Ww_dpMbwiXyl5KvKGj5Xb6SxMws3Fkp5fFUm2EBqD6MipodaCYXminx3B_5DUOrpyN9t6zAKStTJ4w7FQON3YphOzyN/s1600/2936311656_d128bdc994_b.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span>
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">من
هیچوقت به خاطر دوست داشتن طعم توتون سیگار نکشیدم</span></span></span><span style="font-size: medium;">».
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">گنجی
جوابش را مثل تف کوتاهی پرت کرد انگار که
بخواهد گونبای را تحریک کند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
عوض گونبای هم با چنان حالتی به او خیره
شد که انگار بگوید </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">این
دیگر چهجور دلیلی است</span></span></span><span style="font-size: medium;">».</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">سیگار
میکشم چون دوست دارم کبریت روشن کنم</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اتاق
ساکت بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">وقتی
که کبریت روشن میکنی، اول شعله میکشد،
بعد شعله کمکم به آرامی در امتداد چوب
کبریت پیش میرود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
مسئله این است که شعله بینهایت فرمِ
نمایش دارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">هان،
نمایش؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بعد
چوب بهخاطر سوختن شروع به درخشیدن
میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بعد
خودش را کنترل میکند و ذرهذره متلاشی میشود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">این
تصویریست که نمیتوانم از دیدنش سیر
شوم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">گفتی تصویر؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اون
قسمتی از کبریت که توی دستت نگهمیداری
سفید میماند و فقط در آخر ماجراست که
سیاه میشود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">حس
میکنم که این به ما چیزی میگوید</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اگر
که به آرامی قسمت نسوخته را توی جاسیگاری
بگذاری، یک چوب کبریت کامل داری که ته
زیرسیگاری چسبیده است</span></span></span><span style="font-size: medium;">:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">رنگ
و شکلش ممکن است عوض شده باشد ولی انگار
که اجزا میخواهند که دوباره خودشان را
کنار هم نگهدارند</span></span></span><span style="font-size: medium;">...
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">این
هم خودش تصویر حیرت انگیزی است</span></span></span><span style="font-size: medium;">.»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">خوب،
چیزی که تو الان میگویی گنجی، یعنی اینکه
تو سیگار میکشیدی تا چوب کبریت را ببینی؟</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بله،
این دقیقا چیزی است که میگویم</span></span></span><span style="font-size: medium;">»
</span>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از داستان کوتاه یومیکو از </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: medium; text-align: left;">مجموعه </span><a href="http://www.amazon.com/Tokyo-Fragments-Stories-Leading-Contemporary/dp/4925080881" style="font-family: Nazli; font-size: large; text-align: left;">پارههای توکیو</a></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
موراماسو تومامی به ترجمه ع</span></span></span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-53838678884050944342014-09-20T07:14:00.001-04:002014-09-20T09:56:21.445-04:00تاریکی در نور<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqqf8NkSAvREJYoymfXwzMmnc5Er2lEpfmvrEJsnkO_pRST-b2_fG91FqzcNHHra4HYRrH7da7NLPFW8D3J-Lh8qKG-DwpsYxGuvFZCInGb8unGxG-6FrbdnRUYZw0QiqI7Ageegr6nIAA/s1600/15294800675_1731f5ec97_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqqf8NkSAvREJYoymfXwzMmnc5Er2lEpfmvrEJsnkO_pRST-b2_fG91FqzcNHHra4HYRrH7da7NLPFW8D3J-Lh8qKG-DwpsYxGuvFZCInGb8unGxG-6FrbdnRUYZw0QiqI7Ageegr6nIAA/s1600/15294800675_1731f5ec97_o.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">همین
که از در وارد شدیم، خدمتکار پیری با
ابروهای تراشیده و دندانهای سیاهشده
در برابر شمعی نشسته بود که در پشت آن پرده
بزرگی قرار داشت</span></span></span><span style="font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">. </span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">در
کنار پرده، در گوشهای از حلقه کوچکی از
نور، به نظر میرسید که</span></span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; font-size: medium; line-height: 0.22in; text-align: left;"> </span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; font-size: medium; line-height: 0.22in; text-align: left;">تاریکی</span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"> از سقف در
حال سرازیر شدن بود، مهیب، پرشدت و یکپارچه،
نور لرزان شمع عاجز از پاره کردن آن عمق
بود وانگار که رویش را از دیوار سیاه
برگردانده بود</span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">.
</span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">در
این فکرم که آیا خوانندگانم رنگ آن </span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">«</span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">تاریکی
در نور شمع</span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">»
</span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">را
میدانند</span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">.
</span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">کیفیتاش
متفاوت با تاریکی جاده در شب بود</span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">.
</span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">اشباع
بود، آبستن ذرات بسیار کوچکی همچون خاکستر،
هر ذرهای مثل رنگینکمان تلالو میکرد</span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">.
</span></span><span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">با
اینکه نمیخواستم پلک زدم، انگار که
بخواهم آنها را از چشمم دور کنم</span></span></span><span style="color: #444444; font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: medium;">.</span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">***</span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span style="color: #343434;">نورِ
کاغذ سفید رنگ پریده، ناتوان از پراکندن
تاریکی سنگین اتاق بود و در عوض تاریکی
آن را پس زد و دنیای آشفتهای که در آن
تمایز میان تاریکی و نور مشخص نبود خلق
شد</span></span></span></span><span style="font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #343434;">.
</span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span style="color: #343434;">هرگز</span><span style="color: #343434;">
</span><span style="color: #343434;">خود تو هم </span><span style="color: #343434;">تفاوت
نوری که چنین اتاقی را پر کرده باشد حس کردهایی، آرامش عجیبی که در نور معمول
پیدا نمیشود؟ هیچوقت تابهحال در برابر
بیزمانی چیزی شبیه به ترس تجربهنکردهایی،
ترس از اینکه در آن اتاق تمام </span><span style="color: #343434;">هشیاریات</span><span style="color: #343434;">
از گذر زمان را </span><span style="color: #343434;">از دست
بدهی، سالهای نگفته ممکن است بگذرند
و در نهایت تو درک کنی که پیر و خاکستری
شدهای؟</span></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0in;">
<div align="right" dir="rtl" style="font-variant: normal; line-height: 0.23in; margin-bottom: 0in;">
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span style="color: #343434;">تکه</span><span style="color: #343434;"></span><span style="color: #343434;">هایی
از جستار در ستایش سایه</span></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<span style="color: #444444; font-family: Nazli; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR"><span style="color: #343434;"><span lang="fa-IR">نوشته
تانیزاکی جونیچیرو به ترجمه ع</span></span></span></span></span><span style="color: #444444; font-size: 14pt; line-height: 0.22in; text-align: left;"><span style="color: #343434;"><span style="font-family: Helvetica Neue, HelveticaNeue, Helvetica, Arial, sans-serif;">.</span></span></span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-20777756716055080102014-09-12T20:06:00.001-04:002014-09-20T07:18:22.819-04:00یک، دو، سه، چهار<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; line-height: 16.5pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqbVBozpmHyO6F1siErftZFJjb3KsRAixF4ZebGKUGDVeavCft4vBBe-LAdax7k5mb4qVC_ZyS6-YHHlragRdmwVK7PSO3zLwTjVKa79KrN9QXxv_pWGG5q-fUHZ9wXKYNa1Cbh_OE-bCw/s1600/Screen+Shot+2014-09-12+at+8.04.08+PM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqbVBozpmHyO6F1siErftZFJjb3KsRAixF4ZebGKUGDVeavCft4vBBe-LAdax7k5mb4qVC_ZyS6-YHHlragRdmwVK7PSO3zLwTjVKa79KrN9QXxv_pWGG5q-fUHZ9wXKYNa1Cbh_OE-bCw/s1600/Screen+Shot+2014-09-12+at+8.04.08+PM.png" height="315" title="https://www.flickr.com/photos/gavinz/14241658174/" width="640" /></a></div>
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;"><br /></span>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<div align="right" dir="rtl" style="font-variant: normal; margin-bottom: 0in;">
<div align="right" dir="rtl" style="font-variant: normal;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">زن،
مرد را دوست داشت</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">. </span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">مرد
هم او را دوست داشت</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">. </span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ولی
از بزدلیشان هیچکدام احساساتش را برای
دیگری آشکار نکرده بود</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">.</span></span></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="font-variant: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">بعد
از آن، مرد با زن دیگری هم رابطه داشت؛
بگذار سه خطابش کنیم</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">. </span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">زن
کمی احساس خصومت کرد برای همین او هم
رابطهای با مرد دیگری را شروع کرد؛ بگذار
مرد جدید را چهار نام بگذاریم</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">. </span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">مرد
به سرعت حسودی کرد و تلاش کرد که زن را از
چهار بدزدد</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">. </span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">هیچ
شکی در این حقیقت نبود که نهایت خواسته
زندگی زن بودن با مرد بود، اما با این حال
در آن زمان با شادمانی ـ یا شاید با
ناراحتی – به چهار علاقه داشت</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">. </span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">اتفاق
خوشایند – یا ناخوشایند بعدی،
گیرکردن مرد در احساساتش بود، اگر موقعیتاش
پیشمیآمد دیگر به راحتی نمیتوانست
رابطهاش با سه را قطع کند</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span></span></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">گاهی
اوقات که مرد پیش سه بود به زن فکر
میکرد، و هر از گاهی که زن با چهار مسافرت
میکرد به صداهای مبهم ناآشنا گوش
میکرد و به یاد مرد میافتاد</span></span></span></span></span></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">.</span></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 0.23in; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 0.23in; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR"><span style="font-variant: normal;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">قسمتی
از داستان کوتاه <a href="http://akutagawaaweek.tumblr.com/post/79967584014/shells">پوستهها</a></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 0.23in; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 0.23in; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli; line-height: 0.23in;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">نوشته
آکوتاگاوا ریونوسکه به ترجمه ع</span></span></span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 0.23in;"><span style="font-family: Nazli;"><span lang="fa-IR">.</span></span></span></div>
</div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-26765558881743334662014-07-09T19:57:00.001-04:002014-07-09T19:57:20.686-04:00رسید<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZVI6vSGKz5tqhdPbiSQZX-doOd-6no2MFeOKPRSBGvdXqAmonLYFs1UTwnTjWO0GGyuogELCWoTBKcrTPY5JpibV5yN7oAVcmuw9HHFlvTiHwkw7RE4YaPwMk5lnyzPlCYOckvsIXla4/s1600/1087_6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZVI6vSGKz5tqhdPbiSQZX-doOd-6no2MFeOKPRSBGvdXqAmonLYFs1UTwnTjWO0GGyuogELCWoTBKcrTPY5JpibV5yN7oAVcmuw9HHFlvTiHwkw7RE4YaPwMk5lnyzPlCYOckvsIXla4/s1600/1087_6.jpg" height="302" width="400" /></a></div>
<br />
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><br /></span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">در
هر صورت، خوشبختانه آدمیزاد دیگر به طور
ناگریز در معرض خطر مرگ نیست</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">آدم
دیگر لازم نیست بترسد حتی در زمستان؛ موفق
شده که هوسهای موسمی برای همخوابگی را
رها کند</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">با
این حال وقتی که مبارزه به پایان میرسد
سلاحها مایه دردسرند</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">نظم
برقرار شده بود و توانایی کنترل سکس و
نیروی انسانی به جای طبیعت دیگر در اختیار
آدم بود</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">برای
همین رابطه جنسی مثل بلیط اتوبوس شد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">: </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">باید
که در هر بار استفاده سوراخ میشد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">البته
که باید مراقب میبودید که ببینید بلیط
اصل باشد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">ولی
این مراقبت کردن به شدت طاقتفرساست؛
دقیقاً مثل پیچیدگی نظم</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">هر
گونه سندی – قرارداد، گواهینامه، شناسه،
کارت، کارت عضویت، توصیهنامه، نوشته،
اجارهنامه، گواهی موقت، موافقتنامه،
گواهی درآمد، رسید، حتی شجرهنامه</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">- </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">هرگونه
کاغذ قابل دسترسی باید بررسی شود</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">به
لطف اینهمه مراقبت، همخوابگی زیر تودهای
از رسیدها مثل یک کرم دفن شدهاست</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">البته
فکر کنم که اگر این راضی کننده بود مشکلی
نبود</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">اما
آیا با همه اینها این پایان کار رسیدها
بود؟ آیا چیز دیگری نبود که فراموش
کردهبودیم تا آشکار کنیم؟ زن و مرد، هر
دو اسیر یک حسادت پنهانی هستند، همیشه
مشکوکاند که طرف دیگر چیزی را ناگفته
باقی گذاشته باشد</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">برای
نشاندادن صداقتشان مجبورند که همیشه
سند جدیدی صادر کنند</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR"><span lang="fa-IR">هیچکس
نمیداند که چه زمانی قرار است که این
ماجرا متوقف شود،انگار که سندها بیانتها
باشند</span></span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<br /><br />
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<br /><br />
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">قسمتی
از رمان زن در ریگ روان</span></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="fa-IR">نوشته
آبه کوبو به ترجمه ع</span></span></span></div>
<div dir="rtl" lang="fa-IR" style="text-align: right;">
<br /><br />
</div>
<div dir="rtl" lang="fa-IR" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">پ</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">ن</span></span></span><span style="font-size: 14pt;">.:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: 14pt;"><span lang="fa-IR">عکس
از فیلم زن در ریگ روان ساخته تشیگاهارا
هیروشی</span></span></span></div>
<br />
<div align="right" dir="rtl" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-18708233748936123372014-06-16T15:47:00.003-04:002014-06-16T15:56:06.205-04:00ُآقای کپور<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" dir="rtl" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0361-PwKFMeWov4MZkpI247xXCa80BDI2qizA7CTBOpu-TzengVZFMeitcE_7sJyKSQ4iA9Kfi5HphL5qEf3wEijNHvqcGrixcbhY0943F6OGDcC4XzzMN6gOMR_d8yGOPxVkRAE4QHTx/s1600/f54bbd9bc6dcb861e49ae3d6d68e2727.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0361-PwKFMeWov4MZkpI247xXCa80BDI2qizA7CTBOpu-TzengVZFMeitcE_7sJyKSQ4iA9Kfi5HphL5qEf3wEijNHvqcGrixcbhY0943F6OGDcC4XzzMN6gOMR_d8yGOPxVkRAE4QHTx/s1600/f54bbd9bc6dcb861e49ae3d6d68e2727.jpg" height="370" width="400" /></a></div>
<div align="RIGHT" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">یک ضربالمثل قدیمی ژاپنی هست که میگوید ۴۲
سالگی حیاتیترین سال زندگی مرد است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">شیمورا که تا اینجا خوب آورده بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">:<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">رئیس بالا دستش در جابهجایی های بهاره کارمندان به مدیریت ترفیع پیدا کردهبود؛
قسط خانهاش داشت تمام میشد؛ فشار خوناش طبیعی بود و معدهاش خوب کار میکرد؛
گلفباز خوبی هم بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">. «</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">حلزون روی خار و خداوند در آسمانهاست،
همه چیز در جهان نیکوست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">!»<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">شیمورا با خودش فکر کرد براونینگ بود که این را گفته بود؟ اما سالها بود که
در حیاط پشتی حلزونی ندیدهبود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">. </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">دخترش مایومی دوباره زمزمه کرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">: «</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">دزده</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">!»<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">و دوباره اصرار کرد که چیزی توی آشپزخانه هست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">: «</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">همین
الان درو بست و رفت.»</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">شیمورا گفت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">:«</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">تو
نمیدونی کی دست برداری مایومی نه؟ چرا خودت نمیری یه نگاهی بندازی؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">»</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">میواکو همسرش به او پیوست که<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">«</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">چیزی
که به دزدی بیارزه تو آشپزخونه نیس</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">دزده ناامید میشه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.»<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">و با خنده به سمت آشپزخانه رفت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">نگاهی به تو انداخت، فریادی از تعجب کشید و گیج به پشت سر نگاه کرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">شیمورا از او پرسید؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">«</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">چی
شده؟ چیزی رو بردن؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">»</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">او جواب داد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">: «</span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">نبردن</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">یه چیزی اضافه شده</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">!»<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">روی زمین سنگی
آشپزخانه یک سطل پلاستیکی بود که یک ماهی کپور خاکستری ۱۸ سانتی تویش شنا میکرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">قسمتی از داستان کوتاه آقای کپور</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">نوشته<span class="apple-converted-space"> </span></span><u><span lang="FA" style="color: #0000e9; font-family: Nazli; font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: FA;">موکُدا کونیکو</span></u><span class="apple-converted-space"><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">به ترجمه س</span><span lang="AR-SA" style="font-family: Nazli; font-size: 14pt;">.</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0in 0in 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="rtl" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
سانازhttp://www.blogger.com/profile/05030711691381255075noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-25152180572630566622014-05-16T11:32:00.001-04:002014-05-16T11:32:09.067-04:00زندگی جاودانی، رنج جاودانی<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEIoFm9dNDv2vJGv3KmtNkwMCA7y5MfMwDI5DIEcvip3BLzQGQOVoIuOb3oxjz0r-0otTkJ89nvBd3x-CjzyjhGrqJtQmBpH5lU7dCYVKWEzVAQP97tAf9LaWPLHM7XYFmZDkgPwX7svrP/s1600/Screen+Shot+2014-05-16+at+11.30.32+AM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEIoFm9dNDv2vJGv3KmtNkwMCA7y5MfMwDI5DIEcvip3BLzQGQOVoIuOb3oxjz0r-0otTkJ89nvBd3x-CjzyjhGrqJtQmBpH5lU7dCYVKWEzVAQP97tAf9LaWPLHM7XYFmZDkgPwX7svrP/s1600/Screen+Shot+2014-05-16+at+11.30.32+AM.png" height="286" width="400" /></a></div>
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همه
آنهایی که در زمان فاجعه اتمی فوکوشیما
در سال ۲۰۱۱ بیشتر از صدسال داشتند هنوز
زندهبودند، به طور معجزهاسایی هیچکدام
شان نمرده بودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">فقط
در فوکوشیما این گونه نبود، در تمام ۲۲
ناحیه دیگر هم که در سالهای بعدتر به
عنوان نقاط حساس شناسایی شده بودند هم
ماجرا همین بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">پیرترین
آدم که در زمان فاجعه فوکوشیما پیرزنی
۱۲۰ ساله بود هنوز زنده بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">وقتی که
پینتو از طریق مترجم به او با خوشرویی
گفته بود که چه حال و روز خوبیدارد، زن
جواب داده بود که </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نمیتواند بمیرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">». </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">این
طور نبود که او به نوعی جوان شدهبود،
فقط این طور به نظر میرسید که مواد رادیو
اکتیو موجود در هوا توانایی مردن را از
او ربوده بودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بدون
اینکه بتواند شب بخوابد، هر روز صبح با
حالی خسته بیدار میشد ولی بازهم بلند
میشد و کار میکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">از طرف
دیگر آدمهایی که در سال ۲۰۱۱ بچه بودند
حالا یکی بعد از دیگری مریض میشدند و
فقط این نبود که نمیتوانستند کار بکنند
بلکه نیاز به مراقبت دائمی هم داشتند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">برای
جوانها در هر حال </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">جوانی</span></span></span><span style="font-size: medium;">»
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">معنی
خودش را از دست دادهبود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">جوان
بودن در این زمان یعنی شکنندهتر از آن
باشی که راه بروی و یا حتی بایستی، با
چشمانی که بهندرت میدیدند و دهانی که
بهسختی چیزی را قورت میداد یا حرفی
میزد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
قرن گذشته، هیچکس پیشبینی نمیکرد
که جوانی اینقدر دردناک باشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">با تلاشی
که باید برای پرستاری از جوانها و تهیه
غذایشان میکردند، پیرها دیگر هیچ
نیرویی برای عصبانیت و یا ناراحتی نداشتند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در قلب
پیرها دردها بدون اینکه راه فراری داشته
باشند جمع می شدند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از داستان کوتاه جزیره زندگی جاودانی</span></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
تاوادا یوکو به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><br />
عکس از <a href="https://www.flickr.com/photos/hildew/7286772736/in/photolist-ijF7Cm-ijFuby-ijF75M-ijF5BN-ijEz3t-c6UBEG-nw99tJ-ijFyJG-jxrCDg-9SYzMg-ijEsyg-ijEVxX-ijFixj-ijETRF-ijECkj-bpBJAc-ijF8tw-ijFj1v-neBMw2-ijF4Yn-9SZVtN-9SX9XK-ijFocr-5ZdgEy-5ZKTwN-57atcr-7hQjwP-amC1gJ-7ttSg-9eHMs8-dNXXF-5KR3JJ-aWDbdD-e6nS6d-94BeNh-6FQNCq-9QwHEJ-6rQtU5-iAePc-axoazr-52Gb75-aq6FNG-95As9c-6k6dBu-4sjAqm-nxTpY8-nw7zNX-aEAGRN-4dx4LX-9D7vkm">اینجا</a></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-65037516931946650242014-04-20T16:37:00.003-04:002014-04-21T14:02:52.012-04:00فکرهای روز برای شب<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgOatvjKjw5xCK_CAO0BM48pw3EcWUYnwyPb99JGgYrncrEMKX-wnhisRWA3PvzlX38BIUr-cP95obclyKuhmGFn9cQWRzXkL-6vadkTs_Ki9Zyw6XhHypF7SmlOTPI3U-03QYMNzYGJU/s1600/x-balzac.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgOatvjKjw5xCK_CAO0BM48pw3EcWUYnwyPb99JGgYrncrEMKX-wnhisRWA3PvzlX38BIUr-cP95obclyKuhmGFn9cQWRzXkL-6vadkTs_Ki9Zyw6XhHypF7SmlOTPI3U-03QYMNzYGJU/s1600/x-balzac.jpg" height="400" width="252" /></a></div>
<br />
<br />
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"> ضرب المثلی </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: medium;">در غرب</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"> است که میگوید اگر یک
مویت را به شیطان دادی، بدون شک روحت
را با خودش خواهد برد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span> <span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">خیلی تفاوتی نمیکند که به آدم بیغرض برچسب این
خورده باشد که نمینویسد یا با بدخواهی
به او گفته باشند که نمیتواند بنویسد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در هر دو حال آرام و راحت است</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در حقیقت
انگار خیلی تفاوت خاصی میان این دو دسته
نیست</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اما به هر حال اتفاق میافتد که آدمها مینویسند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">برای
مثال ممکن است که آنها فقط برای این دلیل
معصومانه، بچهگانه و کاملا سانتیمانتالی
بنویسند که احساس کردهاند که باید این
کار را انجام دهند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اما چطور
و چه بنویسیم؟ وقتی که از سر کار به خانه
بازمیگردم خیلی خستهام</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">معمولا
آدمها چیزی مینوشند و بعد با سرخوشی
تا صبح روز بعد میخوابند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی من
نور لامپ را کم میکنم و چند ساعتیمیخوابم
با این فکر که که بهزودی بیدارشوم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نیمه شب
بیدار می شوم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">فکرم
کمی بهتر کار میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">از آن
موقع تا حدود دو صبح بیدار میمانم و
مینویسم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span>
</div>
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">فکرهای
روز با فکرهای شب تفاوت دارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اغلب
اتفاق میافتد که در طول شب رضایتمندانه
به این باور رسیدهام که مشکلی را حل
کردهام که نتوانستهبودم در طول روز
حل کنم، ولی وقتی که صبح روز بعد دوباره
نگاهش میکنم گاهی متوجه میشوم که هیچ
راهحلی در کار نبوده</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">یک چیز
غیرقابل اعتمادی در فکرهای شب هست</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
</div>
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
میان شخصیتهای ادبی، آدمهایی مثل<b>
بالزاک</b> هستند که شب کار میکردند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><b>لاسیی</b>
که گاهی اوقات با او کار میکرد، مجبور
بود که عصر بخوابد و بعد ساعت یک صبح از
خواب بیدار شود</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">گفته
شده که بالزاک به او میگفت تو هنوز این
عادت بدِ خوابیدن در شب را ترک نکردهایی</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">شب برای
کار است</span></span></span><span style="font-size: medium;">! </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">این
هم قهوه، بنوشش و از خواب بیدار شو و مشغول
کار شو</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">کاغذهای
سفید بر روی میز تلنبار شدهبودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بالزاک
شنل معروفاش را میپوشید و در حالی که
در اتاق راه میرفت دیکته میکرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">لاسیی
مجبور بود تا هفت صبح بیدار بماند تا همه
چیزهایی را که دیکته میشد را پیاده کند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
بالزاک مجبور نبود که بعد از آن از ۸ صبح
تا ۴ بعدازظهر سرکار روزانهاش برود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">وقتی که
به این فکر میکنم فکرهای شب حتی از قبلهم برایم غیرقابل اعتمادتر میشود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
</div>
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قمستی
از داستان کوتاه جنگیری</span></span></span></div>
<div dir="rtl" style="margin-bottom: 0in; text-align: right;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
اوگای موری به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-46813064052250242014-04-08T20:49:00.000-04:002014-04-12T08:48:44.472-04:00دستهایش<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiua6DES_WMbVCHhWNwj_ZLIEZiH5FRleIrNiuQck8e9kt77kf3nb-dumzosNG2xTcejTAAdQSt_a_LyxRPOm0TAt8d6zWjQA41hpNXBxF3Mp_IDfWuAAeztpQu6gLppByVI9LPCpl6hvY/s1600/IMG_0016.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiua6DES_WMbVCHhWNwj_ZLIEZiH5FRleIrNiuQck8e9kt77kf3nb-dumzosNG2xTcejTAAdQSt_a_LyxRPOm0TAt8d6zWjQA41hpNXBxF3Mp_IDfWuAAeztpQu6gLppByVI9LPCpl6hvY/s1600/IMG_0016.JPG" height="306" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اوکادا به دستهایش هم نگاه کرد، به دستهای زیبایی
که به خوبی میشناخت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">چندسالی
از زمانی که با آن گوشتهای لذیذ بازی
میکرد میگذشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">آن دستها را همچون گِل در دستانش فشار میداد، آنها
را همچون گرمکن در جیبهایش، در دهانش،
زیر بغلش یا زیر چانهاش میگذاشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
همانطور که او پیوسته پیر میشد،
دستهای اسرارآمیز آگوری هر روز جوانتر
میشدند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">وقتی
که آگوری فقط چهارده سالش بود آنها به نظر
زرد، خشکشده و چروکیده میرسیدند، اما
حالا در هفدهسالگی پوستشان سفید و نرم
بود ولی آنقدر صاف و صیقلی بود که فکر
میکردی حتی در سردترین روزها هم روغن،
حلقهطلایش را مکدر میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">دستهای
کوچک بچهگانه، نرم ولطیف مثل یک کودک و
آب دار مثل یک فاحشه – چقدر تر و تازه و
جوان بودند، همیشه بدون هیچ آرام و قراری
در جستجوی لذت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
چرا سلامتی او به این وضع افتاده بود؟ حتی
نگاهکردن به آن دستها باعث میشد که
به همه چیزهایی که او را تحریک میکرد
فکر کند، به همه آن چیزهایی که در آن اتاقهای
مخفی که آنها همدیگر را ملاقات کرده بودند
گذشته بود و برای همین سرش از این انگیزههای
احتمالی درد بگیرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همین
طور که چشمهایش بر روی آنها ثابت نگهداشته
بود، شروع کرد به بقیه بدن آگوری فکر کردن</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همان جا
در روز روشن، در وسط شلوغی جمعیت شانههای
لختاش را دید</span></span></span><span style="font-size: medium;">..
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">سینههایش
… شکمش … کمرش … پاهایش </span></span></span><span style="font-size: medium;">...
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">یکی یکی
همه قسمتهای بدنش در برابر چشمان او با
وضوحی عجیب و غریب به شکل مواجی شروع به
پرواز کرد و بعد حس کرد که زیر بدن شصت
کیلویی آگوری له شده است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span>
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از داستان کوتاه آگوری یا گلهای آبی </span></span></span>
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jun%27ichir%C5%8D_Tanizaki">تانیزاکی جونیچیرو</a> به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span>
</div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-49888789702901553132014-03-30T20:39:00.001-04:002014-03-31T22:31:56.946-04:00فانوسِ باغ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Fy9ADmaQLgAMQ5auE-ZyvSdCGkZdIGX-EWkYSapXMnNTVQIHRXJiiKDUUTX6SPHJSA5_qsNH9blulW8FgKgEOOGjkWohVG4MLzHvY8pTzfRNhNulqc187lALPWgKQPBm2qrIyxzfQJA/s1600/tumblr_n39z0xiKi41r68380o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Fy9ADmaQLgAMQ5auE-ZyvSdCGkZdIGX-EWkYSapXMnNTVQIHRXJiiKDUUTX6SPHJSA5_qsNH9blulW8FgKgEOOGjkWohVG4MLzHvY8pTzfRNhNulqc187lALPWgKQPBm2qrIyxzfQJA/s1600/tumblr_n39z0xiKi41r68380o1_500.jpg" height="400" width="276" /></a></div>
<br />
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">روزهای سختِ شبیه به هم يكى پس از ديگرى گذشتند
و هوای سرد آمد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">امشب
پدرم گفته بود که این لامپ کوچک افسرده
کننده است و لامپِ یک اتاق نه متری را با یک
لامپ بزرگتر عوض کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بعد از
آن ما، پدر و مادر و بچه سه تايى زیر نور
لامپ غذا خوردیم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">مادرم
گفت </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">خیرهکننده
است، خیرهکننده است</span></span></span><span style="font-size: medium;">»
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">و دستی را که با آن چاپستیک را نگه داشته بود سایبان
چشمهایش کرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">حال
شادمانی داشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><span style="font-family: Nazli;">برای
پدرم ساکه ریختم و</span> </span></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">به
خودم گفتم برای آدمهایی مثل ما شادمانی
چیزی است شبیه عوض کردن همین لامپ، ولی
انگار كه آنقدرها هم حس غمگینی نداشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در عوض
به نظرم آمد که این خانه ما، با این نور
محقرش مثل یک فانوسِ باغ خیلی دوست داشتنی
است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اگر
نگاه کنی، میبینی</span></span></span><span style="font-size: medium;">!
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">فکر
کردم، ما سه تا زیباییم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">شادمانی
آرامی </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: medium; text-align: left;">در درونم جوشید</span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">، که حتی میخواست به حشرههایی
که توی باغ آواز میخواندند هم احساساتی
که درون من جمع شدهبود را بگوید</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.</span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از داستان کوتاه فانوسِ باغ</span></span></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
دازای اوسامو به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-55743747703388630012014-03-15T23:38:00.003-04:002014-03-16T07:20:42.413-04:00مردههای بیدار<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtS8r-rYg0BLMEzGYYLbi0rD2XrO2sJr6umOT-cJ3JYnHSjXhZtLRkJXvJXNjVikFkj_X-z3TK34yx47BvwNKAG3RZyf8hgIewjXMV2VKdDvcx8E4DhyphenhyphenNUXQDvfJ1wcygCq-qByh8Iyn4/s1600/172Orpheus1950.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtS8r-rYg0BLMEzGYYLbi0rD2XrO2sJr6umOT-cJ3JYnHSjXhZtLRkJXvJXNjVikFkj_X-z3TK34yx47BvwNKAG3RZyf8hgIewjXMV2VKdDvcx8E4DhyphenhyphenNUXQDvfJ1wcygCq-qByh8Iyn4/s1600/172Orpheus1950.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">هشتاد
درصد بدن انسان آب است، برای
همین خیلی هم دور از انتظار نیست که آدم
هر روز یک قیافه جدید در آینه ببیند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">پوست
صورت و گونهها در هر دقیقه عوض میشود
مثل گِل در مرداب که با حرکت آبی که در اعماق
است یا آدمهایی که روی سطحاش راه میروند عوض میشود</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><br />
<span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">یک تصویر
قاب شده خودم را بالای آینهام آویزان
کردهام</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اولین
کاری که وقتی که بیدار میشوم میکنم
این است که صورتم در آینه را با عکس مقایسه میکنم،
دنبال تفاوتها میگردم تا با آرایش
درست شان کنم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
مقایسه با تصویر پر رنگ و رویم، صورت توی
آینه بی جان و رنگپریده است مثل قیافه
یک مرده</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span>
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><span style="font-variant: normal;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">قسمتی
از داستان کوتاه حمام</span></span></span></span></span></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
تاوادا یوکو به ترجمه ع.</span></span></span></span><br />
<span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><br /></span></span></span></span>
<span style="color: black;"><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><br /></span></span></span></span>
<span style="font-family: Nazli; font-size: medium;">پ.ن.: عکس متعلق به<a href="http://www.imdb.com/title/tt0041719/?ref_=nv_sr_2"> ارفه</a> ساخته ژان کوکتو</span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-64717187449861351332014-03-03T21:53:00.002-05:002014-03-09T08:12:05.703-04:00شیطان در آستانه دروازهها<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguPYsn4Q9KlM36MQooYa0x1kfZa26oMplQb2tZG5UMubNfaZe7ZPKt_YPuwHerEUvUUMiT0STw99ZV_9XX95w5RBfEoIk-CnC80OV_bUHxvvu7lw2HoQmk0S4yP_DOujs6dT6DJmeFOwo/s1600/abd-nn1080p.chi.mkv_snapshot_00.35.24_%5B2011.07.31_23.39.33%5D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguPYsn4Q9KlM36MQooYa0x1kfZa26oMplQb2tZG5UMubNfaZe7ZPKt_YPuwHerEUvUUMiT0STw99ZV_9XX95w5RBfEoIk-CnC80OV_bUHxvvu7lw2HoQmk0S4yP_DOujs6dT6DJmeFOwo/s1600/abd-nn1080p.chi.mkv_snapshot_00.35.24_%5B2011.07.31_23.39.33%5D.jpg" height="181" width="400" /></a></div>
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">من
سربازم و برایم اهمیتی ندارد که در میدان
جنگ به خاطر کشورم بمیرم، چون که این شغل
من است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
گروهبان، این جنگی که ما الان در حال
جنگیدن آن هستیم، درست نیست</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ابن مثل
یک جنگ واقعی نیست که خط مقدم تشکیل دهی
که با دشمن روبرو شوی و تا آخرین لحظه
بجنگی</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ما
پیش میرویم و دشمن بدون جنگیدن از ما
فرار میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">بعد
سربازان چینی یونیفورمهایشان را در
میآورند و با مردم عادی قاطی میشوند
و ما دیگر نمیدانیم که دشمن واقعا چه
کسی است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">برای
همین ما به اسم تصفیه کردن </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">خائنین</span></span></span><span style="font-size: medium;">»
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">یا
</span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">سربازان
باقیمانده</span></span></span><span style="font-size: medium;">» </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">آدمهای
بیگناه زیادی را میکشیم و ازشان تدارکات
نظامی میگیریم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">محبوریم
که غذایشان را بدزدیم چون که خط مقدم با
سرعتی به جلو حرکت میکند که تدارکات
نمیتواند به ما برسد و مجبوریم که
اسیرانمان را بکشیم چون هیچجایی برای
نگهداشتنشان و هیچ غذایی برای آنها
نداریم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">این
اشتباه است، گروهبان</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ما کارهای
وحشتناکی در نانجینگ کردیم (<a href="http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1_%D9%86%D8%A7%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%DA%AF">+</a>)</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">گروهان
خود من، چیزهایی که من حتی نمیتوانم
خودم را مجبور کنم که از آنها صحبت کنم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">به تو
میگویم گروهبان این جنگی است که هیچ
دلیل درستی ندارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">فقط
اینکه هردوطرف همدیگر را میکشند و آنهایی
که زیر پا میمانند کشاورزان بدبخت هستند،
آنهایی که سیاست یا ایدئولوژی ندارند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">برای
آنها حزب ملی وجود ندارد، ژنرال یانگ
جوان وجود ندارد، گروهان هشتم نظامی وجود
ندارد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اگر
که بتوانند چیزی بخورند خوشحالاند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">من
میدانم که این آدمها چه حسی دارند</span></span></span><span style="font-size: medium;">:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">خود من
فرزند یک ماهیگیر بدبخت هستم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">آدمهای
کوچکی که از صبح تا به شب اسیر هستند و
بهترین کاری که میتوانند انجام دهند
این است که خودشان را زنده نگه دارند –
آنهم تا حدی</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">من
واقعا فکر نمیکنم که کشتن این آدمها
بدون هیچ دلیلی برای ژاپن واقعا فایدهایی
داشته باشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span>
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از رمان<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Wind-Up_Bird_Chronicle"> گاهشماری پرنده کوکی </a></span></span></span>
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
موراکامی هاروکی به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">پ</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ن</span></span></span><span style="font-size: medium;">.:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نام پست
از <a href="http://www.imdb.com/title/tt0245929/">فیلمی</a> به همین نام آمده، عکس هم مربوط
به فیلم <a href="http://www.imdb.com/title/tt1124052/">شهر زندگی و مرگ</a> </span></span></span><span style="font-size: medium;">(</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">با
اسم اصلی نانجینگ</span></span></span><span style="font-size: medium;">!
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نانجینگ</span></span></span><span style="font-size: medium;">!)
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">است</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">هر دو
فیلمهای درخشانی هستند از تاریخ کشتارهای
ژاپنیها در چین</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">چند
وقت پیش که <a href="http://paysdeneige.blogspot.com/2013/12/blog-post_18.html">این</a> پست را راجع به هیروشیما
نوشتم یادم بود که چیزی راجع به ژاپنیها
و بیرحمیهایشان در جنگ بگذارم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">جنگ است
دیگر همه تقصیر دارند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">کشتارهای
بیرحمانه ژاپنیها بمبهای هیروشیما
و ناکازاکی را توجیه نمیکند و کشتهشدن
آن همه مردم بیگناه هم چیزی از تقصیر
ژاپنیها کم نمیکند.</span></span></span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-25429164453801940282014-02-23T11:14:00.001-05:002014-02-23T11:15:13.299-05:00River within<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGXxY8V43F0EzNMdjhLBly469zH-OQ1ZbvgQ-1NAzfRG6cWKbwFqnuhvOY5WLgdd_D1Um89yYwGOWVBF70G4VYfORFkqymcpYeMyHteKeUtyXzIVb2yZOryw3LIVSZwPuM5PuyPvQpJQ12/s1600/bokeh+dark.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGXxY8V43F0EzNMdjhLBly469zH-OQ1ZbvgQ-1NAzfRG6cWKbwFqnuhvOY5WLgdd_D1Um89yYwGOWVBF70G4VYfORFkqymcpYeMyHteKeUtyXzIVb2yZOryw3LIVSZwPuM5PuyPvQpJQ12/s1600/bokeh+dark.png" height="266" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><br /></span></span></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">زمان
میگذرد،</span></span></span><span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
زمان در راههای فراوانی جریان مییابد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">مثل یک
رودخانه، جریان درونی زمان بعضی جاها به
سرعت و جاهای دیگر به سستی میگذرد، یا
شاید راکد، همین طور بیامید میایستد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">زمان
کیهانی برای همه یکسان است، ولی زمان
انسانی برای هرکس متفاوت است</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">زمان
برای همه انسانها به یکسانی جریان
مییابد؛ هر انسانی در زمان متفاوت جریان
پیدا میکند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از رمان زیبایی و غم</span></span></span></div>
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته کاواباتا </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: medium;">یاسوناری </span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.</span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-49156459613401687422014-02-15T12:21:00.004-05:002014-02-15T12:21:27.269-05:00آسمان سرپناه<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUeBeWc3OYXGJkDN4qPBZijApkv4jxXJ0M3cfZxz0ESSw2Ki9YvSEHpan3-U0RHwOtF7jRAQ_saDAQqil241FzhTnblx79WDYSVkvIUD4RnftLK2VfdZYVVdhNtkq_6tmPuoeZDOYrlSQ/s1600/1508474.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUeBeWc3OYXGJkDN4qPBZijApkv4jxXJ0M3cfZxz0ESSw2Ki9YvSEHpan3-U0RHwOtF7jRAQ_saDAQqil241FzhTnblx79WDYSVkvIUD4RnftLK2VfdZYVVdhNtkq_6tmPuoeZDOYrlSQ/s1600/1508474.jpg" height="250" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همیشه
چیزی برای نگرانی بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی وقتی
که کار تمام میشد و من به چادرم در بالای
برج تاسیسات برمیگشتم، احساس آزادی
میکردم</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">فکر
میکردم به درک، چه کسی اهمیت میدهد
اصلاً؟ و به خواب عمیقی فرو میرفتم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">به
نظرم این حس با منظرهای که از گینزا در
شب در بالای بام داشتم رابطه داشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ساختمان
مقابل بلوار گینزا بود و وقتی که از بالای
برج تاسیسات به پایین نگاه میکردی،
خیابان به نظر دره بلندی از نور میآمد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همه
آدمها و همه ماشینهایی که زیر پای من
حرکت میکردند درهم میآمیختند تا
رودخانهایی نورانی را شکل دهند</span></span></span><span style="font-size: medium;">:
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">سر و
صدایی که از این رودخانه نور برمیآمد
شبیه ریزش آب بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">طبیعتا
نور و صدا هر چه از شب میگذشت کمتر
میشد ولی هیچگاه کاملا متوقف نمیشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">آنجا من
بودم، دقیقا در مرکز گینزا، که به این
منظره نگاه میکردم، به آن صدا گوش میدادم
و به من این حس را میداد که در چادرم در
کنار آب در طبیعت وحشی وسیعی هستم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همیشه
فکر میکردم که در توکیو امکان ندارد که
بشود ستارهها را دید، ولی طوری که حالا
زندگی میکردم، هر شب به ستارهها نگاه
میکردم و فهمیده بودم که حتی در اینجا
هم مطمئنا میشود آنها را دید</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">وقتی که
باد شدیدی می وزید و ابرها را با خود
میبرد</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">لامپهای
روی زمین نور زیادی پخش میکردند ولی
تاریکی پهنه آسمان گسترده و عمیق بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ابرها
میان من و اعماق آسمان پراکنده بودند و
ستارهها را در فاصله میان ابرها میدیدم
که چشمک میزدند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">حس
میکردم که در تمام توکیو فقط من – من و
نه هیچکس دیگری</span></span></span><span style="font-size: medium;">-
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">انحصار
کامل خیره شدن به آسمان را دارم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">همین
طور که ویسکیام را مینوشیدم و به
ستارهها نگاه میکردم به این فکر میکردم
که میخواهم اینجا روی این برج تاسیسات
تا ابد به زندگی ادامه دهم</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span>
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از داستان کوتاه چادرِ زرد روی پشت بام
از مجموعه <a href="http://www.amazon.com/Tokyo-Fragments-Stories-Leading-Contemporary/dp/4925080881">پارههای توکیو</a></span></span></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشتهی
شینا ماکوتو به ترجمه ع</span></span></span><span style="font-size: medium;">.</span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4094092182834900683.post-73758101770856610762014-01-17T19:36:00.002-05:002014-01-17T19:37:42.607-05:00جنایت و مکافات<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWfJHnWqcwZYAEvB3Re9KV1Wry44BLNPyggRqhdyAtgeaq7uxnWIeGshuPE_P8_JMtYwZVOxWyTw28bxZkN59O-fTge5-7B-VocWTsc62VPV512-ro4904LapaikpnXbryAl6XynmJRRE/s1600/4348857837_73b29360fe_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWfJHnWqcwZYAEvB3Re9KV1Wry44BLNPyggRqhdyAtgeaq7uxnWIeGshuPE_P8_JMtYwZVOxWyTw28bxZkN59O-fTge5-7B-VocWTsc62VPV512-ro4904LapaikpnXbryAl6XynmJRRE/s1600/4348857837_73b29360fe_b.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">سالها
و ماههای طولانی غیبت تاثیر پیچیدهای
بر احساسات هردوشان گذاشته بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">هر دو
به موازات پیر شده بودند برای همین شیرینی
گذشته باز نمیگشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در سکوت،
هر دو زندگی حالشان را با هم مقایسه
میکردند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
گردابی از دلسردی در حال غرق شدن بودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
خستگیایی پیچیده دوباره به هم رسیده
بودند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در
این واقعیت، هیچکدام از </span></span></span><span style="font-size: medium;">«</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">شانس</span></span></span><span style="font-size: medium;">»</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">های قصه وجود نداشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اتفاقات
داستانی احتمالا برای موقعیتهای بسیار
مناسبتری بود</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">آنها
تنها با هم ملاقات کردهبودند تا همدیگر
را نفی کنند</span></span></span><span style="font-size: medium;">. <b> </b></span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN"><b>تابه </b>
حتی این فکر را داشت که <b>کین</b> را بکشد</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی این
حس عجیب را داشت که حتی کشتن این زن هم جرم
است</span></span></span><span style="font-size: medium;">. </span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
با این وجود فکر میکرد که چه اهمیتی
میتواند داشته باشد، اگر او یک یا دو زن
مثل او را که هیچکس اهمیتی برایش قائل
نیست بکشد؟ ولی وقتی که فکر میکرد که با
این کار او هم جنایتکار میشود به نظرش
احمقانه میرسید و ارزشش را نداشت</span></span></span><span style="font-size: medium;">.
</span><span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">اگرچه
او پیر زنی بود که هیچ جا به حساب نمیآمد و اینجا بدون اینکه
چیزی زندگیاش برهم بریزد، </span></span></span><span style="font-family: Nazli; font-size: medium;">زندگی خودش را میکرد</span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">در دو
دهنه کمد باید لباسهایی انبار شده باشد
که او در طول بیش از پنجاه سال جمع کردهاست</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">دستبندی
را که سالها پیش یک فرانسوی به اسم میشل
یا چیزی شبیه به این به او هدیه کردهبود
را قبلا دیدهبود</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">. </span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">برای
همین باید که او جواهرات دیگری هم در اطراف
داشته باشد</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">. </span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">میدانست
که این خانه مطمئنا مال <b>کین</b> است</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">خیالاتش
قویتر کار میکرد، با خودش فکر میکرد
که کشتن یک زن با مستخدمه کر و لالش اهمیت
خاصی ندارد</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">. </span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">ولی
خاطرات سالهای دور زمان دانشجوییاش،
زمانی که عاشق این زن بود و در میان بدترین
زمان جنگ برای دیدن او رفته بود، با یک
طراوت خاصی به او بازگشت</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">شاید
برای اینکه مست بود، روحِ <b>کین</b> که در برابرش
نشسته بود در کالبدش منجمد شده بود</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.
</span><span style="font-family: Nazli; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">او حتی
نمیخواست دستش را لمس کند، ولی گذشتهاش
با <b>کین</b> بر روی قلباش سایه سنگینی کشیده
بود</span></span></span><span style="font-size: medium; text-align: left;">.</span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">قسمتی
از داستان کوتاه داوودی دیررس</span></span></span></div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div align="RIGHT" dir="RTL" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Nazli;"><span style="font-size: medium;"><span lang="hi-IN">نوشته
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fumiko_Hayashi_(author)">هایاشی فومیکو</a> به ترجمه ع</span></span></span></div>
</div>
ali karbasihttp://www.blogger.com/profile/06501293163027201116noreply@blogger.com0